Het einde is alweer in zicht van mijn zwangerschap! En wat is het snel gegaan! In het eerste trimester merk je niet zoveel, op misselijkheid na dan bij mij. Maar niet iedereen heeft dit. Wel vermoeidheid steekt dan de kop op. Het tweede trimester voel je je kindje voor het eerst bewegen en kom je achter het geslacht van je kindje, en het derde trimester is het spannendst en ook wel het zwaarst. Daar vertel ik in dit artikel over.

Het derde trimester is aangebroken

Vanaf week 27 begin je aan je derde trimester. Nu kan het allemaal erg hard gaan. Nu is het kindje ook redelijk levensvatbaar. Natuurlijk is het nog niet “af”, dus is het beter uiteraard als het blijft zitten. Week 27 en 28 waren voor mij spannende weken. Omdat ze niet zo goed bleek te groeien moesten we naar het ziekenhuis. En de andere reden waarom week 28 spannend was voor mij is omdat ik zelf in week 28 geboren ben. Dus in deze weken zat ik niet lekker in mijn vel, maar probeerde de stres momenten even uit te zetten omdat dat niet goed is voor het kindje. Ik moest in totaal drie keer voor een controle naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis

Één keer in de week moest ik naar het ziekenhuis zodat ze alles extra in de gaten konden houden. Door de feestdagen zat er tussen de laatste keer ziekenhuis een week tussen. Ze hielden daar goed de groei bij om te kijken of ze helemaal niet meer groeide of dat ze op haar tempo groeide. Gelukkig hoefde ik in totaal drie keer te komen en mocht ik daarna weer terug naar de verloskundige. Het was loos alarm. Ze was aan de kleine kant, ja. Maar ze groeide gewoon voor haar doen goed door. Ze zeiden al het wordt een klein meisje, maar jullie zelf zijn ook niet zo groot. En dat klopt. Dus in het nieuwe jaar mocht ik mijn controles weer voortzetten bij de verloskundige. Het ziekenhuis had ook zijn leuke kanten omdat er elke keer een echo werd gemaakt, en elke keer kreeg ik foto’s mee. Dat is bij de verloskundige niet. Maar goed het is altijd beter om gewoon lekker save te zitten en bij de verloskundige te zijn.

De laatste loodjes

Vanaf week 30 was ik in de ochtend niet meer misselijk. Dat is ook wel fijn. Heel soms zat er nog een dag tussen dat ik wel misselijk was, maar over het algemeen voelde ik me goed. De bewegingen van de kleine worden steeds heftiger, je voelde soms hele ledematen tegen de buikwand, maar dit was voor mij nog niet pijnlijk. Alleen als ze tegen mijn ribben aan lag. Ik vond het juist een leuk en mooi gevoel. Verder liep ik nog met mijn week 40 in de duinen, 5 kilometer. Dus ik heb me tot het einde van de zwangerschap goed gevoeld. Geen vocht wat ik vasthield, wel wat aan de moeie kant natuurlijk. Maar kon verder alles nog doen, al werd veter schrikken wel wat lastiger, het ging nog.

Zwangerschapsverlof

Ik heb gewerkt tot precies week 36. Ik kon nog wel langer werken maar dit is helaas verplicht om met week 36 op zwangerschapsverlof te gaan. Voor mij was dit de week precies in de sneeuw… dus kon ik niks doen want ik durfde niet alleen naar buiten. Ik was bang dat ik zou vallen of wat dan ook. Ik ging alleen naar buiten om boodschappen te doen, of ging wandelen met mijn moeder of schoonmoeder. Verder heb ik me vermaakt met 8 seizoenen van Vampire Diaries en mijn Nitendo Switch. En kookte ik veel maaltijden die ik op mijn blog kan/kon delen. Er staan er nog een paar in de wacht! Verder was het puur afwachten wanneer het ging beginnen. Je weet niet wanneer, je weet niet hoe het zal beginnen, je weet niet hoe het voelt, dus het was een zeer spannende maand voor ons. Maar 11 maart was dan de dag! En daar vertel ik uitgebreid over in het volgende artikel!

Hoe verliep jou 3de trimester?

𝕍𝕖𝕖𝕝 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕤 𝔾𝕒𝕓𝕪

“You never understand life until it grows inside you”